میرزا محمد تقی خان فراهانی مشهور به امیرکبیر در سال ۱۱۸۶ هجری شمسی در روستای هزاوه از توابع شهرستان اراک متولد شد. پدر وی کربلایی قربان نام داشت و آشپز قائم مقام فراهانی بود. محمد تقی در خانه قائم مقام تربیت شد و در جوانی توانست سمت منشی‌گری قائم مقام را به دست‌آورد. در سن 22 سالگی از جانب دستگاه دولتی ایران ماموریت یافت به روسیه برود. در سن 37 سالگی در یک ماموریت دو ساله به عنوان رئیس هیات نمایندگی ایران برای شرکت در کنفرانس حل اختلافات مرزی ایران و عثمانی؛ به ارزنه الروم در کشور عثمانی رفت.
میرزا محمد تقی پس از به تخت نشستن ناصرالدین شاه قاجار، صدراعظم‌ او شد و در طول مدت سه سال و سه ماه صدارت خود؛ اقدامات و خدمات بسیار ارزنده ای برای کشور انجام داد. امیرکبیر پس از این که با دسیسهٔ اطرافیان شاه از جایگاه خود برکنار و به کاشان تبعید شد، در حمام فین به دستور ناصرالدین‌شاه به قتل رسید. پیکر وی در شهر کربلا به خاک سپرده شده‌است.
اقدامات امیر کبیر:
1. تأسیس مدرسه دارالفنون
2. انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه
3. مبارزه با رشوه خواری و کاهش حقوق بیجای درباریان
4. اصلاح امور مالی و مالیاتی کشور
5. حذف القاب و عناوین بی جای درباریان
6. اصلاح رفتارهای اجتماعی
7. اصلاح وضع چاپارخانه دولتی برای بهبود وضعیت حمل و نقل محصولات پستی
8. سر و سامان دادن به ارتش
9. تأسیس سفارت‌خانه‌های دائمی در لندن و سن‌پترزبورگ
10. رفع بیماری وبا
11. ایجاد بیمارستان دولتی
12. نظافت شهر
13. جمع آوری بیماران و متکدیان از سطح شهرها